سندرم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی یا PMS نشانه ها و علائم متنوعی مانند تغییرات خلقی، حساسیت سینه ها، هوس کردن برخی غذاها، خستگی، کج خلقی وتحریک پذیری و افسردگی دارد. هر سه زن از چهار زن این علائم و نشانه ها را قبل از شروع قاعدگی تجربه می کنند و به نوعی به این نوع سندرم مبتلا هستند.

علائم سندرم پیش از قاعدگی با یک الگوی قابل پیش بینی خود را نشان می دهد. ولی تغییرات فیزیکی و احساسی که فرد با این سندرم تجربه می کند می تواند خفیف یا شدید باشد. با این حال نباید اجازه داد که این مشکلات زندگی فرد را کنترل کند. برخی روش های درمانی و راهکارها می توانند به مدیریت این علائم کمک کنند.

علائم سندرم پیش از قاعدگی

لیست بلند بالایی برای علائم و نشانه های بالقوه سندرم پیش از قاعدگی وجود دارد ولی اکثر زنان تنها برخی از این علائم را تجربه می کنند. علائم و نشانه های احساسی و رفتاری به شرح زیر است:

نشانه های احساسی سندرم پیش از قاعدگی

• اضطراب و تنش
• اختلالات خلقی و افسردگی
• گریه کردن
• حساس شدن و تحریک پذیری و عصبانیت
• تغییر در اشتها و هوس کردن غذاهای خاص
• اختلال در خوابیدن و بی خوابی
• مشکلاتی در اجتماع
• عدم توانایی در تمرکز کردن
• تغییر در میل جنسی

نشانه های فیزیکی سندرم پیش از قاعدگی

• درد مفاصل و ماهیچه ها
• سر درد
• خستگی
• افزایش وزن به دلیل احتباس مایعات در بدن
• نفخ شکم
• حساسیت سینه ها
• ایجاد جوش و آکنه
• یبوست یا اسهال
• عدم تحمل الکل

در برخی افراد دردهای فیزیکی و استرس های احساسی به اندازه کافی شدید است که بر فعالیت های روزمره تاثیر بگذارد. این علائم ظرف چهار روز بعد از شروع قاعدگی در اکثر زنان از بین می رود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر قادر به مدیریت و کنترل سندرم پیش از قاعدگی نیستید و این مشکل بر شیوه زندگی و سلامت و فعالیت های روزمره شما تاثیر می گذارد می توانید به پزشک مراجعه کنید.

سندرم پیش از قاعدگی

عوامل سندرم پیش از قاعدگی

اینکه چه عواملی موجب سندرم پیش از قاعدگی می شوند می توان به فاکتورهای زیادی اشاره کرد:

• تغییرات دوره ای هورمونی – نشانه ها و علائم سندرم پیش از قاعدگی با تغییرات هورمونی تغییر می کنند و با بارداری و یائسگی از بین می روند.
• تغییرات شیمیایی در مغز – تغییر در سطح سروتونین ( یک ماده شیمیایی در مغز که نقشی اساسی در حالات روحی فرد ایفا می کند) می تواند به منجر به بروز علائم سندرم پیش از قاعدگی شود. سروتونین ناکافی می تواند منجر به افسردگی پیش از قاعدگی، خستگی، هوس کردن غذاهای خاص و اختلال در خواب شود.
• افسردگی – برخی زنان که به نوع شدیدی از سندرم پیش از قاعدگی مبتلا هستند، از طرفی دیگر به افسردگی هم مبتلا هستند. البته افسردگی تمامی علائم این سندرم را موجب نمی شود.

برای مشاوره و تعیین وقت قبلی با دکتر اعظم السادات موسوی ، متخصص زنان و زایمان و فوق تخصص انکولوژی زنان شماره های ۸۸۷۱۲۴۵۹ تماس بگیرید یا به آدرس اینستاگرام مراجعه کنید .

درمان سندرم پیش از قاعدگی

در اغلب موارد می توان با تغییر در سبک زندگی به بهبود علائم این سندرم کمک کرد. ولی پزشک بر اساس شدت علائم داروهای مختلفی را برای بیمار تجویز می کند. از جمله داروهای متداول می توان به داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، داروهایی برای دفع آب اضافی در بدن و داروهای هورمونی اشاره کرد.

منبع : https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/premenstrual-syndrome/diagnosis-treatment/drc-20376787

دکتر اعظم السادات موسوی

متخصص زنان و زایمان و فوق تخصص انکولوژی، عضو هيئت علمي و استاد گروه زنان و زايمان در بخش انكولوژي زنان بيمارستان وليعصر، استاد برگزيده سال ۱۳۶۷، نفر سوم در جشنواره ابن‌سينا سال ۱۳۶۸

سندروم پیش از قاعدگی چیست ؛ علائم، تشخیص و درمان PMS

۲۰ خرداد ۱۳۹۹

۳۸

بیماری‌های زنان و زایمان-نقشه راه بیماری‌ها

به این مقاله امتیاز دهید

تاکنون درباره‌ی PMS چیزی شنیده‌اید؟ آیا می‌دانید که چه نشانه‌ها و علائمی دارد و چگونه می‌توان آن را درمان کرد؟ در این مقاله قصد داریم همه چیز را درباره‌ی سندروم پیش از قاعدگی بررسی کنیم.

در این مقاله می‌خوانیم:

• علائم سندروم پیش از قاعدگی
• علائم احساسی و رفتاری سندروم پیش از قاعدگی
• علائم فیزیکی سندروم پیش از قاعدگی
• علائم و نشانه‌های اختلال ناخوشی پیش قاعدگی PMDD
• علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی
• سندروم پیش از قاعدگی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
• درمان سندروم پیش از قاعدگی
• سبک زندگی و درمان خانگی سندروم پیش از قاعدگی
• درمان جایگزین برای سندروم پیش از قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی یا ((PMS (Premenstrual syndrome) علائم و نشانه‌های گوناگونی دارد. این علائم شامل تغییر ناگهانی خلق و خو، درد یا تحریک پذیری سینه‌ها، بالا رفتن اشتها و میل به غذا، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی هستند.

به صورت تخمینی از هر ۴ زن در سنین باروری و قاعدگی سه نفر از آن‌ها این سندروم را تجربه می‌کنند. علائم در یک الگوی قابل پیش‌بینی رخ می‌دهد ولی تغییرات فیزیکی و احساسی که فرد در سندروم پیش از قاعدگی تجربه می‌کند‌ ممکن است خفیف و یا حتی شدید باشد.

فرد نباید اجازه دهد که این مشکل کنترل زندگی او را در دست بگیرد. درمان‌های موجود و تغییرات اندک در سبک زندگی بسیاری از علائم و نشانه‌های سندروم پیش از قاعدگی را کاهش داده و یا آن‌ها را کنترل خواهند کرد.

علائم سندروم پیش از قاعدگی

لیست کامل علائم و نشانه‌های احتمالی سندروم پیش از قاعدگی بسیار طولانی است، ولی بسیاری از زنان تنها بخشی از این علائم را تجربه می‌کنند.

علائم احساسی و رفتاری سندروم پیش از قاعدگی

• اضطراب و بی قراری
• حالت‌های افسردگی
• گریه کردن ناگهانی و بی اختیار 
• تغییرات خلق و خو و خشم ناگهانی
• تغییر اشتها و میل به مواد غذایی
• بی خوابی و مشکلات خواب 
• گوشه گیری 
• ضعف ارتباطی 
• تغییر میل جنسی
• زودرنجی

علائم فیزیکی سندروم پیش از قاعدگی

• درد عضلات و مفاصل
• سردرد
• خستگی
• افزایش وزن به دلیل بالا رفتن حجم مایعات بدن
• نفخ شکمی
• تحریک پذیری سینه‌ها
• بروز ناگهانی جوش صورت
• یبوست یا اسهال
• عدم تحمل الکل

میزان درد، تغییرات احساسات و عواطف و استرس در برخی زنان به حدی شدید است که زندگی روزمره‌ی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علی‌رغم شدت علائم و نشانه‌های این سندروم، آن‌چه که فرد تجربه می‌کند در بیش‌تر زنان معمولا ۴ روز بعد از شروع دوره‌ی عادت ماهیانه از بین می‌رود.

اما گروه اندکی از زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی علائم ناتوان کننده و بازدارنده‌ای را هر ماه تجربه می‌کنند. این نوع از PMS را اختلال ناخوشی پیش قاعدگی (premenstrual dysphoric disorder (PMDD)) می‌نامند.

علائم و نشانه‌های اختلال ناخوشی پیش قاعدگی PMDD

علائم و نشانه‌های اختلال ناخوشی پیش قاعدگی شامل:

• افسردگی
• تغییرات خلق و خو
• خشم و عصبانیت
• اضطراب
• ناخوش احوالی
• داش‌تن واکنش های شدید
• مشکلات تمرکز
• بی قراری و تنش
• زود رنجی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر با تغییر سبک زندگی فرد قادر به کنترل سندروم پیش از قاعدگی نباشد و علائم این اختلال سلامت و کیفیت زندگی او را تحت تاثیر قرار دهد، باید برای درمان به پزشک مراجعه کند.

علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی

تا کنون هیچ فرضیه منفرد قانع کننده ای برای توجیه علائم سندرم پیش از قاعدگی ارائه نشده است  اما عوامل مختلفی ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند:

• تغییرات چرخه‌ای هورمون‌ها: علائم و نشانه‌های سندروم پیش از قاعدگی با تغییرات و نوسانات هورمونی تغییر کرده و با بارداری و یائسگی متوقف می‌شود.

• تغییرات شیمیایی در مغز : سروتونین یک انتقال دهنده‌ی عصبی و یا یک ماده‌ی شیمیایی در مغز انسان است که نقش بسیار مهمی را در شکل‌گیری حالات رفتاری و احساسی انسان ایفا کرده و تغییرات مقدار آن عامل محرک بروز PMS است.

اگر مقدار این ماده کافی نباشد، ممکن است به افسردگی پیش از قاعدگی، خستگی، مشکلات خواب و اشتهای بیش از حد منجر شود.

• افسردگی : برخی از زنان با پیش از قاعدگی شدید، به افسردگی‌ مبتلا هستند و این مشکل آن‌ها تشخیص داده نشده است. با این همه افسردگی به تنهایی عامل بروز این مشکل نیست.

سندروم پیش از قاعدگی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تا کنون روشی قطعی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی شناسایی نشده است، آزمایشی هم برای تشخیص آن وجود ندارد. اگر در جریان چرخه‌ی قاعدگی هر ماه علائم مخصوصی را تجربه می‌کنید، پزشک با ارزیابی آن‌ها در مورد احتمال ابتلا به PMS نتیجه گیری خواهد کرد.

پزشک از فرد می خواهد که به مدت دو چرخه قاعدگی علائم و نشانه‌های خود را به صورت دقیق در تقویم یادداشت کند، این کار به تشخیص دقیق‌تر سندروم کمک می‌کند.

روزی که علائم شروع می‌شود و روزی که علائم از بین می‌روند را به دقت یادداشت کنید. تاریخ آغاز و پایان عادت ماهیانه خود را هم در تقویم علامت بزنید.

برخی از بیماری‌ها بسیار مشابه PMS هستند و ممکن است با آن اشتباه گرفته شوند. سندروم خستگی مزمن، اختلالات تیروئید و اختلالات اضطرابی از آن جمله بیماری‌ها هستند. برای تشخیص بهتر پزشک آزمایش‌های ارزیابی عملکرد تیروئید و ارزیابی تغییرات خلق و خو را انجام خواهد داد.

درمان سندروم پیش از قاعدگی

در بسیاری از موارد تغییر سبک زندگی کمک کننده است. اما پزشک با در نظر گرفتن شدت علائم یک یا چند دارو را تجویز خواهد کرد

درصد موفقیت مصرف داروها در زنان مختلف متفاوت است. داروهای معمول تجویزی برای سندروم پیش از قاعدگی عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین  (Selective serotonin reuptake inhibitors) که شامل فلوکستین (fluoxetine)، پاروکستین (paroxetine)، سرترالین (sertraline) و دیگر داروهای مشابه در کاهش علائم موثر است. این گروه از داروها خط مقدم درمان PMS  یا اختلال ناخوشی پیش قاعدگی است. 

این داروها به صورت روزانه مصرف می‌شوند. اما در گروهی از زنان تنها دو هفته پیش از شروع عادت ماهیانه این داروهای ضد افسردگی باید مصرف شود. 

داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی

این داروها قبل و یا در شروع عادت ماهیانه مصرف می‌شوند و شامل ایبوپروفن (ibuprofen) یا ناپروکسن سدیم (naproxen sodium) است. این داروها گرفتگی عضلات و درد سینه‌ها را کاهش می‌دهند. 

داروهای ادرار آور 

زمانی که ورزش و محدود کردن مصرف شکر برای کاهش وزن، تورم و نفخ ناشی از PMS  کافی نباشد، مصرف داروهای ادرار آور کمک می‌کند تا کلیه آب اضافی بدن را از طریق ادرار خارج کند. داروی اسپیرونولاکتون دارویی ادرار آور است که در بهبود علائم سندروم پیش از قاعدگی نقش موثری دارد.

داروهای هورمونی ضد بارداری 

این داروها تخمک گذاری و علائم سندروم را متوقف می‌کنند. 

سبک زندگی و درمان خانگی سندروم پیش از قاعدگی

با تغییر شیوه غدا خوردن، ورزش کردن و انجام تغییراتی در برنامه روزانه تا حدود زیادی می توان علائم سندروم پیش از قاعدگی را کنترل کرده و یا از شدت آن کم کرد. 

تغییر رژیم غذایی 

• خوردن وعده‌هایی با حجم کم چندین مرتبه در روز باعث کاهش نفخ و احساس سیری می‌شود.
• برای جلوگیری از نفخ و جمع شدن مایعات در بدن از مصرف غذاهای شور پرهیز کنید. 
• غذاهایی سرشار از کربوهیدرات مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل مصرف کنید. 
• غذاهایی سرشار از کلسیم مصرف کنید. اگر قادر به مصرف لبنیات نیستید و یا اینکه کلسیم کافی را از طریق مواد غذایی دریافت نمی‌کنید، از مکمل‌های کلسیم استفاده کنید. 
• کافئین و الکل مصرف نکنید.

قرار دادن فعالیت‌های ورزشی در برنامه روزانه

بیش‌تر روزهای هفته حداقل سی دقیقه پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری و یا ورزش‌های هوازی را در برنامه روزانه خود قرار دهید. مرتب ورزش کردن باعث سلامتی کلی بدن و بهبود علائم مرتبط با افسردگی و خستگی خواهد شد. 

کاهش استرس 

• به اندازه کافی بخوابید. 
• برای درمان سردرد، اضطراب و اختلالات خواب ورزش کنید. 
• یوگا و مدیتیشن انجام دهید. 

ثبت علائم به مدت چند ماه

به طور دقیق زمان بروز علائم و عوامل تحریک کننده‌ی بروز آن را یادداشت کنید، این کار به شما کمک می‌کند تا با روش‌های بهتر و درست تری با آن مقابله کنید. 

درمان جایگزین برای سندروم پیش از قاعدگی

درمان‌های جایگزین و تکمیلی برای سندروم پیش از قاعدگی عبارتند از:

• مکمل‌های ویتامین: کلسیم، منیزیم، ویتامین ای و ویتامین ب ۶ در بهبود علائم موثر هستند. اما شواهد علمی کافی در این مورد وجود ندارد. 
• داروهای گیاهی: برخی از زنان بعد از مصرف گیاهانی همچون جینکو یا کهن دار، زنجبیل، پنج انگشت، روغن گل مغربی و گل راعی اعلام کردند که علائمشان تا حد زیادی بهبود پیدا کرده است. قبل از مصرف این مواد با پزشک مشورت کنید، چرا که گروهی از این مواد با سایر داروها تداخل مصرف دارد. برای مثال گل راعی اثربخشی قرص‌های ضد بارداری را کم می‌کند. 
• طب سوزنی: در این روش سوزن‌های نازک استریلی به نقاط مخصوصی از بدن تزریق می‌شود. برخی از زنان بعد از طب سوزنی از کاهش شدت علائم خود خبر می‌دهند. 

آماده شدن برای ملاقات با پزشک 

در ابتدا شخص باید با پزشک عمومی ملاقات کند، در موارد خاص بیمار به پزشک متخصص بیماری‌های زنان ارجاع داده می‌شود. 

چه کاری باید انجام داد؟

• از محدودیت‌های پیش از معاینه آگاه باشید: برای مثال گاهی لازم است که بیمار با پرهیز غذایی و یا حتی ناشتا با پزشک ملاقات کند. 
• علائم خود را یادداشت کنید: همه‌ی علائم خود، حتی آن دسته از علائم که به نظر به مشکلی ارتباطی ندارند را با دقت یادداشت کنید. 
• اطلاعات مهمی که می‌خواهید با پزشک در میان بگذارید را با دقت یادداشت کنید. 
• لیستی از داروها و مکمل‌های غذایی مصرفی خود تهیه کنید. 
• سوالات خود را یادداشت کنید، سوالات احتمالی شامل:

• برای کاستن از شدت علائم PMS  چه کاری می‌توان انجام داد؟
• آیا علائم این اختلال خود به خود رفع می‌شوند؟
• آیا علائمی که تجربه می‌کنم نشانه‌ای از وجود یک بیماری جدی‌تر است؟
• آیا درمانی را برای این مشکل پیشنهاد می‌کنید؟ چه روش‌های درمانی وجود دارد؟
• آیا دارویی برای این سندروم وجود دارد؟
• آیا وب سایت و یا بروشوری برای کسب اطلاعات بیش‌تر در مورد این سندروم وجود دارد؟

از پزشک چه انتظاری باید داشت؟

پزشک این سوالات را با شما در میان خواهد گذاشت:

• علائم شما تا چه حد شدید هستند؟
• در چه روزی از چرخه قاعدگی شدت علائم بیش‌تر می‌شود؟ و در چه روزهایی هیچ گونه علامتی را تجربه نمی‌کنید؟
• آیا زمان بروز علائم قابل پیش بینی است؟
• آیا عاملی باعث بهتر یا بدتر شدن علائم شما خواهد شد؟
• آیا به تازگی احساس ناامیدی و یا افسردگی را تجربه کرده‌اید؟
• آیا شما و یا یکی از اعضای خانواده شما به اختلالات روان پریشی مبتلا هستید؟
• چه درمان‌هایی تا کنون امتحان کرده‌اید و آیا این درمان‌ها موثر بوده است؟

سندروم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

دکتر سوسن منصوری

۲۵ بهمن ۱۳۹۷ پزشکی، علائم، عمومی

سندرم پیش از قاعدگی یا Premenstrual syndrome چیست؟

سندروم پیش از قاعدگی(PMS) دارای طیف گسترده‌ای از علائم و نشانه‌ها، از جمله نوسانات خلقی، حساس شدن سینه ها، میل شدید به غذا، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی است. به طور تخمینی از هر ۴ زن قاعده ۳ نفر برخی از علائم سندروم پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنند.
علائم در یک الگوی قابل پیش بینی ظاهر و تکرار می‌شوند. اما کمیت تغییرات جسمی و احساسی که با سندروم پیش از قاعدگی تجربه می‌کنید، ممکن است از کمی قابل توجه تا شدید متفاوت باشد.
با این حال، شما نباید اجازه دهید این مشکلات کنترل زندگی شما را به دست بگیرند. درمان و تغییر شیوه ی زندگی می تواند به کاهش علائم و نشانه های سندروم پیش از قاعدگی کمک کند.

تشخیص سندروم پیش از قاعدگی

هیچ یافته ی فیزیکی یا آزمایشات خاصی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد. پزشک شما ممکن است علامت خاصی را ( اگر بخشی از الگوی پیش قاعدگی پیش بینی شده شما باشد) به PMS نسبت دهد. برای کمک به ایجاد الگوی سندرم پیش از قاعدگی، دکتر شما ممکن است از شما بخواهد علائم و نشانه های خود را حداقل برای دو سیکل قاعدگی بر روی یک تقویم یا یک دفتر خاطرات ثبت کنید. روزی که اولین بار متوجه علائم PMS می شوید و همچنین روزی که علائم ناپدید می شوند را یادداشت کنید. همچنین مطمئن شوید که روزهای شروع و پایان دوره ی عادت ماهیانه را علامت بزنید.

شرایط خاص دیگری وجود دارد که ممکن است علائم PMS را تقلید کنند، از جمله: سندرم خستگی مزمن، اختلالات تیروئید و اختلالات خلقی مثل افسردگی و اضطراب. پزشک شما ممکن است تست هایی مانند تست عملکرد تیروئید یا تست های غربالگری روانشناسی را برای کمک به تشخیص بهتر درخواست دهد.

علائم سندروم پیش از قاعدگی چیست؟

لیست علائم و نشانه های سندروم پیش از قاعدگی طولانی است، اما اکثر خانم ها چند مورد از مشکلات زیر را تجربه می کنند:

• علائم و نشانه‌های عاطفی و رفتاری
• تنش یا اضطراب
• حالت افسردگی
• گریه
• نوسانات خلقی و تحریک پذیری یا خشم
• تغییرات اشتها و هوس‌های غذایی
• مشکل در به خواب رفتن(بی خوابی)
• دوری از اجتماع و گوشه گیری
• مشکل در تمرکز
• تغییر در میل جنسی
• علائم و نشانه‌های فیزیکی
• درد مفاصل و عضلات
• سردرد
• خستگی
• افزایش وزن مربوط به احتباس مایعات
• نفخ شکم
• حساسیت پستان
• افزایش آکنه
• یبوست یا اسهال
• عدم تحمل الکل

برای برخی زنان، درد جسمی و استرس عاطفی به اندازه ای شدید است که بر زندگی روزانه ی آن ها تاثیر می گذارد. صرف نظر از شدت علائم، علائم و نشانه ها به طور کلی در طی چهار روز پس از آغاز دوره ی قاعدگی برای بسیاری از زنان ناپدید می شوند.
اما تعداد کمی از زنان مبتلا به سندروم قبل از قاعدگی هر ماه دچار علائم ناتوان کننده ای می شوند که این فرم PMS به نام اختلال بی قراری قبل از قاعدگی (PMDD) نامیده می شود.

علائم و نشانه های PMDD شامل افسردگی، نوسانات خلقی، خشم، اضطراب، احساس درهم شکستگی، اشکال در تمرکز، تحریک پذیری و تنش است.

دلایل سندروم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

علت دقیق سندروم پیش از قاعدگی ناشناخته است، اما عوامل متعددی می توانند این وضعیت را تشدید کنند:

تغییرات دوره ای در هورمون ها: نشانه ها و علائم سندروم پیش از قاعدگی با تغییرات هورمونی تغییر می کنند و با حاملگی و یائسگی ناپدید می شوند.

تغییرات شیمیایی در مغز: نوسانات سروتونین، یک ماده شیمیایی مغزی (انتقال دهنده عصبی) که به نظر می رسد نقش مهمی را در حالت های خلقی ایفا می کند، می تواند علائم PMS را ایجاد کند. مقدار ناکافی از سروتونین ممکن است باعث افسردگی قبل از قاعدگی، خستگی، افزایش اشتها به غذا و مشکلات خواب شود.

افسردگی: برخی از زنان مبتلا به سندرم شدید قبل از قاعدگی مبتلا به افسردگی تشخیص داده نشده هستند، گرچه افسردگی به تنهایی باعث ایجاد تمام نشانه ها نمی شود.

درمان سندروم پیش از قاعدگی

دارودرمانی:
توجه داشته باشید که برای درمان دارویی فقط با صلاحدید پزشک اقدام کنید.

برای بسیاری از زنان، تغییرات شیوه ی زندگی می تواند به کاهش علائم PMS کمک کند. اما بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است یک یا چند دارو برای سندرم پیش از قاعدگی تجویز کند.

تاثیرگذاری داروها در کاهش علائم در میان زنان متفاوت است. معمولا داروهای تجویز شده برای سندرم پیش از قاعدگی عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی مهار کننده ی باز جذب سروتونین (SSRI): شامل فلوکستین، پاروکستین، سرترالین و غیره هستند، که در کاهش علائم خلقی موفق بوده اند. SSRI درمان خط اول برای PMS شدید و یا PMDD هستند و روزانه مصرف می شوند. اما برای بعضی از زنان مبتلا به PMS، مصرف داروهای ضد افسردگی ممکن است فقط به دو هفته قبل از شروع قاعدگی محدود شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID): مصرف NSAID ها مانند ibuprofen، یا ناپروکسن سدیم می تواند باعث کاهش درد و ناراحتی در پستان شود.

دیورتیک ها: وقتی ورزش و محدود کردن مصرف نمک برای کاهش وزن، تورم و بادکردن و نفخPMS کافی نیست، مصرف قرص های ادرارآور(دیورتیک ها) می تواند به بدن کمک کند که مایع اضافی را از طریق کلیه ها دفع کند. Spironolactone یک دیورتیک است که می تواند به کاهش برخی علائم PMS کمک کند.

قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری: این داروهای تجویزی مانع تخمک گذاری می شوند، که ممکن است سبب تسکین علائم PMS شود.

تغییر شیوه‌ی زندگی و درمان خانگی:

گاهی اوقات می توانید با تغییر در نحوه ی غذا خوردن، ورزش کردن و کنترل زندگی روزمره خود علائم سندروم پیش از قاعدگی را کنترل کنید یا آنها را کاهش دهید. این نکات را امتحان کنید:

تغذیه خود را تغییر دهید.

خوردن وعده های غذایی کوچکتر به تعداد بیشتر برای کاهش نفخ و احساس سیری.

محدود کردن مصرف نمک و غذاهای شور برای کاهش نفخ و احتباس مایعات.

مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات های پیچیده، مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل

مصرف غذاهای غنی از کلسیم. اگر به علت عدم تحمل لبنیات قادر به مصرف محصولات لبنی نیستید یا کلسیم کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید، یک مکمل کلسیم روزانه ممکن است کمک کند.

اجتناب از کافئین و الکل.

ورزش را در برنامه معمول و روزانه خود بگنجانید.

خود را متعهد سازید که در بیشتر روزهای هفته، حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، شنا یا فعالیت های هوازی دیگر را انجام دهید. ورزش منظم روزانه می تواند به بهبود کلی سلامت شما و کاهش علائمی مانند خستگی و خلق و خوی افسرده کمک کند.

راه کارهای کاهش استرس در سندروم پیش از قاعدگی:

به اندازه ی کافی بخوابید.

تمرین آرامش و ریلکس کردن عضلانی و یا تنفس عمیق برای کمک به کاهش سردرد، اضطراب یا مشکلات خواب (بی خوابی).

یوگا یا ماساژ برای استراحت و تسکین استرس را امتحان کنید.

علائم PMS را برای چند ماه ثبت کنید:

ثبت پیشینه و یادداشت برداری از علائم تان برای شناسایی محرک ها و زمانبندی نشانه ها و علائم تان، به شما این امکان را می دهد که راهکارهایی که به کاهش علائم کمک می کند را پیدا کرده و به کار ببرید.

دیگر درمان ها:

در این قسمت در مورد اثربخشی داروهای مکمل استفاده شده برای تسکین علائم سندرم قبل از قاعدگی برایتان توضیح داده خواهد شد:

مکمل های ویتامین: گزارش شده است که کلسیم، منیزیم، ویتامین E و ویتامین B-6 علائم را تسکین می دهند، اما شواهد برای اثبات این موضوع کافی نیست

داروهای گیاهی: برخی از زنان با استفاده از گیاهانی مانند زنجبیل، مخمر و روغن گل پامچال از علائم PMS رهایی می یابند. با این حال، تعداد کمی از مطالعات علمی نشان داده اند که گیاهان دارویی برای تسکین علائم PMS مؤثر هستند.
همچنین داروهای گیاهی توسط اداره ی غذا و داروی تایید نشده است، بنابراین هیچ مدرکی از ایمنی و اثربخشی این محصولات وجود ندارد. قبل از مصرف هر نوع محصول گیاهی، با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند یا با سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند.

طب سوزنی: طب سوزنی، فرو کردن سوزن های فولادی ضد زنگ به پوست در نقاط خاصی از بدن است. بعضی از زنان پس از درمان طب سوزنی، شاهد کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی بوده اند.

چه مواقعی برای درمان سندروم پیش از قاعدگی Premenstrual syndrome به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر با تغییر سبک زندگی قادر به مدیریت سندرم پیش از قاعدگی نیستید و علائم PMS بر سلامت و فعالیت های روزانه تاثیر می گذارد، به متخصص زنان مراجعه نمایید.

تنظیم و ترجمه: نرجس خبازی

منبع: mayoclinic

درحالی‌که هیچ علاج قطعی برای PMS وجود ندارد، اما برای کمک به کاهش ناراحتی می‌توان از برخی درمان‌ها و تغییرات سبک زندگی استفاده کرد. در مطالب زیر به چگونگی انجام این کار می‌پردازیم.

۱. رژیم غذایی‌تان را اصلاح کنید

یک رژیم غذایی پرنمک می‌تواند باعث نفخ شود، کافئین می‌تواند تحریک‌پذیری یا اضطراب را تشدید کند، الکل ممکن است افسردگی را بدتر کند و قند بیش‌ازحد می‌تواند باعث نوسان قند خون و تغییر خلق‌وخوی شما شود.

سعی کنید یک هفته قبل از شروع قاعدگی‌تان، میوه، سبزی و غلات کامل بیشتری بخورید.

فقط چیزی که می‌خورید، مهم نیست؛ بلکه نحوه‌ی غذا خوردن‌تان نیز اهمیت دارد. «جوآن پیستلی»، دانشیار بالینی زنان و زایمان در دانشگاه دوک، می‌گوید که سعی کنید برای جلوگیری از نوسان قند خون‌تان، در فواصل زمانی منظم غذا بخورید. او می‌گوید: «ارزش این را دارد که قبل از رفتن به سراغ درمان‌های پزشکی، عادات رژیم غذایی‌تان را تغییر بدهید، چون احتمال عوارض جانبی آن کمتر است

دکتر پیستلی معتقد است که ورزش می‌تواند با علائم جسمی و روحی PMS مبارزه کند. او می‌گوید: «با آنکه زنان می‌گویند انرژی ندارند، اما ورزش‌کردن در این زمان، مهم‌تر از همیشه است».

یک روال ورزشی انتخاب کنید که ضربان قلب شما را بالا ببرد و درعین‌حال از آن لذت ببرید. برای سندرم پیش از قاعدگی، مرکز ملی اطلاعات سلامت زنان، ۲٫۵ ساعت فعالیت بدنی نسبتا شدید، ۱ ساعت و ۱۵ دقیقه فعالیت هوازی شدید یا ترکیبی از هر دو را به‌علاوه‌ی ۲ جلسه‌ی تقویت عضله در هفته توصیه می‌کند.

حتما بخوانید:تاثیر ورزش بر افسردگی؛ کدام ورزش ها در درمان افسردگی مناسب‌ترند؟

۳. ویتامین‌ها را امتحان کنید

پترا کِیسی، پزشک و دانشیار زنان و زایمان در مایوکلینیک می‌گوید: ممکن است ویتامین‌ها برای سندروم پیش از قاعدگی، مفید باشند (بخصوص B6 و E).

شواهد چندان محکمی برای اثبات مؤثربودن این مکمل‌ها وجود ندارد، اما ارزش امتحان‌کردن را دارند. در ادامه چند دُز روزانه‌ی پیشنهاد شده از مایوکیلینیک بیان می‌شود:

• کلسیم: ۱۲۰۰ میلی‌گرم؛
• منیزیم: ۴۰۰ میلی‌گرم؛
• ویتامین ب۶: ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم؛
• ویتامین ای: ۴۰۰ واحد بین‌المللی (IU).

حتما بخوانید:ویتامین های مورد نیاز خانم ها چیست؟

۴. داروهای گیاهی را امتحان کنید

داروهای گیاهی به‌اندازه‌ی داروهای نسخه‌ای، تحت مطالعه و نظارت قرار نمی‌گیرند، اما برخی از آنها ممکن است در کاهش علائم PMS مانند شکم‌درد و نوسانات خُلقی مؤثر باشند.

می‌توانید اینها را امتحان کنید: کوهوش سیاه، پنج انگشت، روغن گل مغربی، زنجبیل، برگ تمشک، قاصدک یا کرم‌های پروژسترون طبیعی. ممکن است پزشک زنان شما از جدیدترین تحقیقات در مورد مکمل‌ها مطلع باشد. از او بپرسید به شما کدام داروی گیاهی را در چه زمانی توصیه می‌کند.

۵. روی استرس‌تان تمرکز کنید

در وهله‌ی اول، مهم است که استراحت و خواب کافی داشته باشید. محرومیت از خواب می‌تواند باعث تشدید علائم PMS شود، بنابراین سعی کنید مقدار خواب مورد نیاز بدن‌تان را تأمین کنید.

سپس آگاهانه تلاش کنید که میزان استرس‌تان را کاهش دهید. شما می‌توانید تنفس عمیق، ماساژ، مدیتیشن یا یوگا را امتحان کنید. همه‌ی اینها بدن و ذهن‌تان را آرام می‌کنند.

اما اگر می‌دانید با کارهای دیگری مانند بیرون‌رفتن با دوستان یا نوشتن در دفتر خاطرات، استرس‌تان کم می‌شود، از مدیتیشن صرف‌نظر کنید و آن فعالیت‌ها را ادامه دهید.

حتما بخوانید:جلوگیری از استرس با چند راهکاری که آرامش را به شما برمی‌گرداند

۶. مُسکن مصرف کنید

برای زنانی که دردهای مرتبط با PMS مانند شکم‌درد، حساسیت سینه به لمس، پشت‌درد یا سردرد دارند، مُسکن‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند مفید باشند. اینها عبارتند از ایبوپروفن (ادویل و داروهای مشابه) و ناپروکسن (آلِو).

شما می‌توانید داروهای بدون نسخه‌ای را امتحان کنید که مخصوص PMS هستند، مانند «پامپرین» و «میدول». اینها اغلب به‌همراه نوعی مُسکن حاوی کافئین مصرف می‌شوند.

حتما بخوانید:۱۵ غذایی که به درمان التهاب کمک می‌کنند

۷. از قرص‌های ضدبارداری استفاده کنید

اگر درحال‌حاضر از روش پیشگیری از بارداری‌تان راضی نیستید، می‌توانید قرص‌های ضدبارداری با دُز پایین (LD) را امتحان کنید. آنها علائم PMS را کاهش می‌دهند.

دکتر «پیستلی» می‌گوید: این داروها، هورمون‌ها را در طول چرخه‌ی قاعدگی یک زن متعادل می‌کنند.

برخی از زنان به‌جای استفاده از این قرص‌ها در دوره‌ی معمول، برای جلوگیری از پریودشدن، آنها را بدون وقفه مصرف می‌کنند. این کار نیز می‌تواند علائم PMS را کاهش دهد، اما ممکن است به لکه‌بینی منجر شود.

۸. از پزشک‌تان درخصوص داروهای ضدافسردگی سؤال کنید

داروهای ضدافسردگی، اولین گزینه برای حل مشکلات خُلقی مرتبط با PMS نیستند، اما اگر علائم شما شدید هستند و بر زندگی روزمره‌تان تأثیر می‌گذارند (البته اگر هیچ‌چیز دیگری به شما کمک نمی‌کند)، می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشند.

دکتر پیستلی می‌گوید: اغلب، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند Zoloft و «پروزاک» تجویز می‌شوند. آنها می‌توانند فقط برای ۱ یا ۲ هفته قبل از قاعدگی یا در تمام اوقات مصرف شوند.

PMS می‌تواند افسردگی درونی را نیز تشدید کند. دکتر «پیستلی» می‌گوید: بعضی از زنان ممکن است فکر کنند افسردگی، دوره‌ای است و به اشتباه، آن را به PMS نسبت دهند، اما تازمانی‌که افسردگی‌شان را پیگیری نکنند، متوجه نمی‌شوند که افسردگی واقعا از دوره‌های قاعدگی‌شان پیروی نمی‌کند. درمان افسردگی درونی، می‌تواند به کاهش علائم PMS کمک کند.

حتما بخوانید:افسردگی چیست؛ ۹ نشانه و ۶ عامل این بیماری شایع

۹. از دیورتیک‌ها استفاده کنید

بسیاری از زنان، ورم دست‌، پا، صورت یا نفخ شکم ناشی از PMS را تجربه می‌کنند. یک راه برای مقابله با این مسئله – اگر ورزش و کاهش مصرف نمک، مؤثر نبود – استفاده از یک دیورتیک (ادرارآور) است.

این داروهای نسخه‌ای، با افزایش حجم ادرار به بدن کمک می‌کنند از شر آب اضافی خلاص شود.

یکی از دیورتیک‌های متداولی که تجویز می‌شود، «اسپیرونولاکتون» (آلداکتون) است. اما دیورتیک‌ها برای همه مناسب نیستند. آنها می‌توانند بی‌اختیاری ادرار و یبوست را تشدید کنند، فشار خون را پایین بیاورند، سطوح پتاسیم را افزایش دهند و با سایر داروها تداخل پیدا کنند.

۱۰. علائم‌تان را در یک جدول وارد کنید

«کِیسی» می‌گوید: PMS یک سندروم طبیعی است اما شما اول باید علائم‌تان را برای چند ماه در یک جدول وارد کنید تا مطمئن شوید مربوط به PMS هستند، نه بیماری دیگری مانند افسردگی. زنان بسیاری از PMS ناتوان‌کننده رنج می‌برند که شامل علائم جسمی و روحی است. این علائم، متنوع هستند؛ بنابراین درمان‌های مختلفی دارند. درنتیجه، شاید لازم باشد درمان‌های مختلف را امتحان کنید.

دکتر «کِیسی» به خانم‌ها توصیه می‌کند دلسرد نشوند یا از اولین درمانی که امتحان می‌کنند، انتظار معجزه نداشته باشند.

سندروم پیش از قاعدگی یا PMS چیست ؟ گروهی از علائم جسمی و روحی است که به صورت دوره ای و نزدیک به قاعدگی در زنان رخ می‌دهد. حدود ۷۵% زنان دچار سندروم پیش از قاعدگی خفیف میشوند و حدود ۴ الی ۱۰ درصد زنان دچار اختلال سندروم پیش از قاعدگی شدید می گردند که ممکن است تاثیرات جدی بر کیفیت زندگی یک زن بگذارد.

علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی یا PMS

بعضی بافت های بدن به تغییرات هورمونی که در سیکل قاعدگی رخ می دهد حساس ترند کاهش و یا افزایش استروژن و پروژسترون در طول سیکل قاعدگی می تواند روی موارد شیمیایی موجود در مغز مثل سروتونین (ماده شیمیایی در مغز که بر خلق و خو موثر است) تاثیر بگذارد در افراد حساس این تأثیر می‌تواند سبب ایجاد علائم سندروم پیش از قاعدگی شود.

علائم سندروم پیش از قاعدگی

افسردگی – اضطراب – نفخ – درد پستان ها – خستگی از علایم شایع هستند و علایم زیر شامل

ناامیدی و بی انگیزگی در فعالیت های روزانه – کاهش میل جنسی – عصبانیت و تحریک پذیری – خستگی و بی حالی – افزایش آکنه یا جوش صورت و بدن – درد شکم – درد پستان ها و حساس شدن آنها به لمس – عدم تمرکز در انجام کارهای روزانه – متغیر بودن خلق و خو و گریه مکرر

بیماری هایی که قبل از قاعدگی تشدید میشود

1 ) میگرن

2 ) بیماری خستگی مزمن

3 ) سندروم روده تحریک پذیر

تشخیص سندروم پیش از قاعدگی

هیچ آزمایشی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد.

تنها راه تشخیص آن این است که علایم در نیمه دوم چرخه قاعدگی و نزدیک به قاعدگی ایجاد می شود و با شروع قاعدگی کاهش می یابد و سپس محو می گردد.

درمان سندروم پیش از قاعدگی

درمان های محافظه کارانه شامل ورزش ، یوگا و استفاده از مکمل های ویتامینی در بعضی از زنان سبب کاهش علائم می گردد.

این درمان ها عوارض ندارد و بهتر است ابتدا این درمان ها امتحان شود.

ورزش یوگا سبب آرامش و کاهش اضطراب و کاهش ناراحتی های خلقی و روحی در این افراد می گردد.

مصرف ویتامین B6 به صورت روزانه می‌تواند در بهبود علائم سندروم پیش از قاعدگی خفیف موثر باشد.

2) درمان های دارویی

1) SSRI  : درمان های ضد افسردگی می تواند علائم سندروم پیش از قاعدگی در 70-75 درصد موارد کاهش دهد. البته باید زیر نظر پزشک متخصص زنان مصرف شود.

2) قرص های ضد بارداری در بعضی موارد می‌تواند در درمان سندروم پیش از قاعدگی موثر باشد. گرچه در بعضی موارد ممکن است علائم را تشدید کند.

3) درمان های GNRH : این درمان ها حتماً باید زیر نظر متخصص زنان شروع شود.

4) دیورتیک ها :  در درمان علائم ورم و نفخ شکم می تواند کمک کننده باشد.

و در نهایت با تغییر در شیوه و سبک زندگی می توان علائم سندروم پیش از قاعدگی را کنترل کرد.

1. تغذیه سالم داشتن و کاهش چربی های اشباع شده و مصرف سبزیجات و میوه جات تازه
2. خوردن وعده های غذایی کوچک و متعدد
3. محدود کردن نمک غذایی
4. مصرف غذاهای با کلسیم بالا مثل لبنیات
5. عدم مصرف کافئین و الکل
6. ورزش روزانه
7. خواب کافی
8. ماساژ و یوگا

در چه مواردی برای درمان سندروم پیش از قاعدگی باید به پزشک متخصص مراجعه کرد:

زمانی که با تغییر شیوه زندگی بازهم علایم سندروم پیش از قاعدگی را داشتید و این علائم بر فعالیت های روزانه شما تاثیر بسزایی داشت و باعث کاهش عملکرد روزانه شما شد حتما به متخصص زنان مراجعه کنید.https://www.chetor.com/72152-%D8%B3%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%85-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%E2%80%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%82%D8%A7%D8%B9%D8%AF%DA%AF%DB%8C/