بد قولی والدین چه بر سر کودک می اورد؟

پدر و مادرها باید در زمان قول دادن به کودکشان به خوبی فکر کنند زیرا بدقولی و زیرقول زدن والدین آسیب ها و اثرات منفی در زندگی فرزندشان دارد.

به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، منظور ما دنیای فرزندانمان است و وقتی آن ها را ناراحت کنیم، این یک فاجعه است. یک قول ساده که با عجله می دهیم و بعد آن را می شکنیم ممکن است برای ما چیزی نباشد، اما می تواند برای کودکانمان معنی دیگری داشته باشد :"تو برای پدر و مادرت مهم نیستی!"
کودکان می توانند سال ها وعده های شکسته شده پدر و مادرهایشان را به یاد بیاورند، پس اگر نمی خواهید کودکتان فکر کند شما "دروغگو" هستید، بهتر است الکی قول ندهید . در این قسمت بسیار مهم از رازهای تربیت کودک ،ما نگاهی نزدیک تر به آنچه که برای بچه ها در زمانی که والدینشان به وعده های خود عمل نمی کنند می افتد، می اندازیم.
اثرات منفی عمل نکردن به قول والدین در زندگی کودکان
بچه های تان ممکن است فکر کنند که شما دروغ گو هستید:
ما به بچه های خود می آموزیم که حفظ وعده و قول ها بسیار مهم است اما گاهی اوقات خودمان به آن عمل نمی کنیم . وقتی به فرزند خود بگویید که اتفاقی خواهد افتاد و هیچ وقت آن اتفاق نیفتد، از نظر او "دروغ گفته اید"، و بچه تان قادر به انجام این نتیجه گیری ساده خواهد بود .
فقط به خاطر بیاورید آخرین باری که یک نفر برای شما قولش را شکست چه حسی داشتید، آیا ناراحت شدید؟ و حالا یک احساس خیلی بدتر را تصور کنید - این همان چیزی است که کودکان ما ممکن است زمانی که یکی از مهم ترین افراد زندگیشان این کار را می کنند ، احساس کنند .
آن ها ممکن است فکر کنند که برای شما اهمیتی ندارند :
البته شما قصد ندارید به احساسات کودکتان آسیب برسانید اما وقتی به طور ناگهانی قولی که می دهید را می شکنید به آنها این را می گویید و احساس می کنند که برای شما مهم نیستند زیرا شما آنچه برای آن ها مهم است را در آخرین اولویت قرار می دهید و در آخر هم آن را فراموش می کنید .
روابط نیاز به کار سخت دارد و وقتی به قول های خود عمل می کنید، باعث می شود شما یک قهرمان در چشم کودک خود باشید و همیشه برای او بهترین الگو خواهید بود .
آن ها به قول های خود عمل نخواهند کرد :
والدین الگویی برای فرزندان خود محسوب می شوند و زمانی که به وعده های خود عمل نمی کنند, ممکن است کودکان از این الگوی فکری پیروی کنند. آن ها ممکن است فکر کنند, " اگر مادرم یا ( پدر) به قولش عمل نمی کند , چرا من باید این کار را بکنم ؟"
ما نمی خواهیم بچه های مان وقتی بزرگ می شوند به قول هایشان عمل نکنند اما وقتی قول هایمان را خیلی آسان بگیریم , کودکانمان را به سمت انجام دقیقاً همین کار سوق می دهیم .
ممکن است اعتماد و احترام خود را نسبت به کودکتان از دست بدهید :
وقتی چیزی می گوییم، این کار به کودکانمان کمک می کند تا احساس امنیت کنند و باعث ایجاد اعتماد بین مان می شوند و هنگامی که این اعتماد به خیانت تبدیل شود، ممکن است فرزندانمان احساس گم شدگی کنند، به خصوص وقتی که خیلی جوان تر از آن چیزی هستند که مفهوم قول دادن و نگه داشتن آن را درک کنند . در نهایت آن ها ممکن است احترام خود را نسبت به شما و آنچه شما می گویید از دست بدهند زیرا خواهند دید که قول های شما انجام نمی شوند و هیچ گاه عملی نخواهند شد .
آیا همه این ها به این معنی است که نباید به فرزند خود قول بدهید ؟
به هیچ وجه.
اجتناب از قول دادن به این معنی است که شما آماده نیستید که خود را به رابطه با افراد دیگر و به ویژه فرزند خود متعهد کنید و والدینی که از قول دادن اجتناب می کنند ، می توانند کودکان خود را قانع کنند که به اندازه کافی مطمئن نیستند که توانایی ریسک کردن را دارند .
زمانی که قول می دهید و به آن عمل می کنید، کودکتان می داند شما کسی هستید که می تواند به او تکیه کند ، کسی که هر کاری برای حمایت از کودکش را انجام می دهد و باید فقط مطمئن شوید که وعده هایی را که می توانید انجام دهید و برایش سعی کنید را بگویید تا بد قول نشوید./  نمناک

با بدقولی هایمان به آنها احساس مهم نبودن و بی اهمیتی را می دهیم.

بازدیدکننده عزیز، کودکان متوجه هستند که شما در قبال دیگران چگونه به قول‌هایتان عمل می‌کنید و چگونه مراقب حرف زدن‌های خود هستید و وقتی این موارد را در مورد فرزند خود رعایت نمی‌کنید، در واقع حس بی‌اهمیت بودن را به آنها انتقال می‌دهید و برعکس زمانی‌که به وعده‌‌های خود عمل می‌کنید و روی حرف‌تان می‌مانید به آنها نشان می‌دهید که چقدر برایتان مهم هستند.

اعتماد متقابل انسان ها درجامعه موجب می شود تا ضمن دست یابی به آرامش و امنیت، از فرصت های متقابل برای آسایش و امکانات یکدیگر بهره مند شوند. از طرف دیگر هر عاملی که این اعتماد را با خطر مواجه سازد، عامل بحران و نابودی آسایش و آرامش جامعه خواهد بود.

از جمله این عوامل می توان به بدقولی و خلف وعده اشاره کرد، زمانیکه در یک جامعه مردم بدقولی را ترویج میدهند، اعتماد عمومی و ارتباطات معنوی از بین میرود و این بزرگترین آسیب و ضربه را به ارکان آن جامعه وارد میکند.

بدقولی از نظر روانشناسان یک نوع نابهنجاری اجتماعی است که پایه تربیت غلط در خانواده زمینه ساز این نوع رفتار غلط ارتباطی میشود.

بعضی اوقات در خانواده ها مشاهده میشود والدین نسبت به تربیت صحیح فرزندان خود برای ورود به اجتماع همت کافی ندارند و در واقع در قبال تربیت آنان، آنچنان که باید مسئولیت پذیر نیستند، این در حالی است که والدین باید مانع از رفتارهای غلط فرزندان خود شوند و با تشویق و تنبیه از شکل گیری رفتارهای غلط در آنان جلوگیری کنند. در گام نخست والدین باید الگوی درستی برای کودکان خود باشند تا آنان اختلالات غلط رفتاری را از سوی والدین و اطرافیان خود شاهد نباشند.

شاید به نظر بسیاری از ما بدقولی به کودکان اهمیت چندانی نداشته باشد ولی در واقع بدقولی به هر کسی (کوچک یا بزرگ) باعث خراب شدن رابطه‌ها و از بین رفتن برخی ارزش‌ها می‌شود.

والدین نخستین آموزگاران کودکان هستند. اهمیت دادن به قولی که می‌دهند و عمل کردن به آن به آنها چیزهای مهمی یاد می‌دهد و لازم است که والدین،‌ آموزگاران خوبی برای فرزندان خود باشند.

نتایج بدقولی به کودک

بازدید کننده گرامی، بدقولی باعث کاهش حس عزت نفس در کودکان می‌شود، آنها برای اینکه در جامعه و در زندگی اجتماعی موفق باشند نیاز به حس عزت نفس دارند و وقتی به قولی که به آن ها داده شده عمل نشود آنها احساس بی‌ارزشی و بی‌اهمیت بودن می‌کنند.این احساس کم‌کم به عدم وجود عزت نفس در کودک منجر می‌شود.

از طرفی بدقولی کردن باعث می‌شود که آنها نیز در آینده انسان‌های بدقولی شوند. کودکان از طریق رفتارها و اعمال والدین زندگی کردن را یاد می‌گیرند.با بدقولی‌های کوچک ، کم‌کم ارزش قول پایین می‌آید وقتی که آن ها بزرگتر می‌شوند، تبدیل به بزرگسالانی بدقول می‌شوند چرا که فکر می‌کنند حق بدقولی کردن را دارند و اینکار را از والدین خود آموخته‌اند.

برخی مواقع به جای اینکه از قول دادن‌های بیجا استفاده کنید، بهتر است معذرت خواهی کنید. از کودک‌تان بخواهید که شما را ببخشید نه اینکه با وعده و وعید بیجا او را فریب دهید.

با بدقولی‌هایمان به آنها احساس مهم نبودن و بی‌اهمیتی را می‌دهیم.کودکان متوجه هستند که شما در قبال دیگران چگونه به قول‌هایتان عمل می‌کنید و چگونه مراقب حرف زدن‌های خود هستید و وقتی این موارد را در مورد فرزند خود رعایت نمی‌کنید، در واقع حس بی‌اهمیت بودن را به آنها انتقال می‌دهید و برعکس زمانی‌که به وعده‌‌های خود عمل می‌کنید و روی حرف‌تان می‌مانید به آنها نشان می‌دهید که چقدر برایتان مهم هستند.

نتایج خوش‌قولی به کودک

– اعتماد و اطمینان بیشتری بین او و شما به وجود آید. او به حرف‌های شما اعتماد می‌کند و یاد می‌گیرد که باید به قولش وفا کند.

– باعث به وجود آمدن نظم و قانون بیشتری در خانواده می‌شود..

– به آنها صداقت را می‌آموزد. جمله «تو دروغ گفتی به من» جمله‌ای ناخوشایند است که هیچ‌یک از ما دوست نداریم از دهان فرزندمان بشنویم.

پای‌بند بودن به قولی به آنها می‌دهیم، یعنی صداقت داشتن با او وظیفه‌ والدین پرورش حس و روحیه صداقت در کودکان است نه تخریب آن.

– به آنها ارزش و اهمیت قول دادن را می‌آموزد. آنها یاد می‌گیرند که باید به قولی که می‌دهند ارزش قائل شوند و خودشان در آنیده والدین بدقولی نباشند.

وقتی که به فرزند خود قولی می‌دهید،‌ توجه داشته باشید که آیا توان عمل کردن به آن را دارید.

اگر فقط می‌خواهید از قول دادن به عنوان حربه‌ای برای آرام کردن و متقاعد نمودن کودک در آن لحظه استفاده کنید بهتر است هرگز اینکار را نکنید و به عواقب آن بیندیشید.

دکتر مریم ستوده روان شناس کودک با اشاره به آسیب های بدقولی والدین بر روی کودکان اظهار داشت: برای مقابله با بدقولی باید به ریشههای آن در کانون خانواده توجه کرد و با توجه به عواقب زیانبار این نابهنجاری و رفتار غلط اجتماعی در محیط خانواده و اجتماع از رواج بیش از حد آن جلوگیری کرد.

باید در قدم نخست فرهنگ درون خانوادهها را اصلاح کرد.طوری که والدین خود را موظف بدانند در مورد قولی که به فرزندان خود می دهند حساس باشند وتمام تلاش خود را در برآوردن آن انجام دهند.

باید به والدین آموزش داد ویژگیهای سالم رفتاری را به کودکان خود بیاموزند و در عین حال خود الگویی صحیح برای فرزندان خود باشند. چرا که کودکان آنچه را که میبینند، یاد میگیرند. برای همین منظور والدین باید همیشه مسئولیتپذیر بوده و تکالیف خود را در قبال اعضای خانواده انجام دهند و همواره وعدههایی را که به آن عمل میکنند به دیگران بدهند.

ستوده افزود: برخی از والدین در مورد هر قولی که به فرزند خود می دهند، بسیار دقیق می باشند و به تک تک آنها اهمیت می دهند آنها هرگز قولی که از عهده انجام آن برنمی آیند را به کودک نمی دهند و برخی از والدین در لحظه و موقعیتی که در آن قرار دارند، تصمیم می گیرند قولی می دهند تا شرایط تغییر کند و بعد به آن عمل نمی کنند. که این می تواند برای کودک آسیب زننده باشد.http://tabnakkohkiluye.ir/fa/news/874400/%D8%A8%D8%AF%D9%82%D9%88%D9%84%DB%8C-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%DA%86%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%B3%D8%B1-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D9%85%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF

والدین الگوی کودکان هستند، بنابراین بدقولی کردن آن‌ها آسیب‌های جدی به روان کودکان وارد می‌کند.
 بیشتر افراد در طول زندگی خود بر اساس موقعیتی که در آن قرار می‌گیرند قول‌ها یا وعده‌هایی را می‌‌دهند که ممکن است، نتوانند به آنها عمل کنند که اگر این بدقولی کردن در مورد کودکان صورت بگیرد، به علت اثر‌های منفی که بر تفکر، رفتار‌ و عزت نفس کودکان می‌گذارد، اهمیت بیشتری دارد.

یکی از شرایطی که در آنها والدین مجبور می‌شوند به فرزندان خود قول بدهند، وقتی است که از خشم، لجبازی و قشقرق کردن کودکان واهمه دارند، بنابراین برای اینکه کودکان این رفتار‌ها را انجام ندهند به آنها وعده‌هایی می‌دهند که اغلب به این وعده‌ها عمل نمی‌کنند؛ همچنین هنگامی که فرزندان از والدین خود اطاعت نمی‌کنند، والدین وعده‌ای را به کودکان می‌دهند تا آنها مجبور شوند از والدین خود پیروی کنند.
در برخی موارد هم والدین به فرزندان خود قول‌هایی می‌دهند که به علت نداشتن تمکن مالی نمی‌توانند به آنها عمل کنند و گاهی عمل کردن به قول‌ها به برنامه ریزی‌های قبلی نیاز دارد که والدین به دلایل گوناگون مانند شرایط کاری خود نمی‌توانند این قول‌ها را برآورده کنند؛ به طور مثال پدر یا مادر ممکن است به فرزند خود قول بدهد امروز پس از پایان کار روزانه، او را به پارک می‌برد، اما به علت مشغله‌های کاری خود توانایی اجرای این قول را نداشته باشد. در این موارد بهتر است والدین کلمه «سعی می‌کنم» یا «اگر بتوانم» را جایگزین قول می‌دهم، کنند.
 والدین باید از روش‌های تربیتی صحیح برای اصلاح رفتار‌های اشتباه کودکانشان استفاده کنند، به طور مثال وقتی کودک گریه یا بی قراری می‌کند به او بگویند که اگر بتوانی علت ناراحتی خود را به من بگویی و گریه نکنی، بهتر می‌توانم کمکت کنم یا در مورد انجام دادن تکالیف والدین می‌توانند به فرزند خود بگویند که اگر تکالیف خود را انجام دهی، می‌توانی به شغل مورد علاقه‌ات برسی، همچنین والدین می‌توانند پس از اینکه کودک رفتار درستی را انجام داد برای تشویق او، پاداشی را در نظر بگیرند که بتوانند آن را برآورده کنند.

تاثیر منفی بدقولی کردن والدین
والدین بهتر است از روش‌های تربیتی درست استفاده کنند تا علاوه بر اینکه پیش فرزندشان بدقول نشوند، بتوانند کودکان را به انجام دادن رفتار صحیح ترغیب کنند. والدین امن‌ترین افراد در نظر کودکان هستند، بنابراین زمانی که کودکان با بد قولی والدین مواجه می‌شوند، نخست اطمینان خود را نسبت به والدینشان سپس به دنیای اطراف از دست می‌دهند و احساس ناامنی و بی‌اعتمادی می‌کنند که این بی اعتمادی می‌تواند بر رفتار کودک در آینده اثر بگذارد.
 دومین پیامد بدقولی کردن والدین این است که کودکان احساس بی‌ارزشی می‌کنند، به این معنا که آن‌ها می‌پندارند که والدینشان به آنها اهمیتی نمی‌دهند. این موضوع موجب می‌شود عزت نفس کودکان کاهش پیدا کند. والدین الگوی فرزندان خود هستند، بنابراین کودکان با بدقولی کردن والدین می‌آموزند که می‌توانند در مواقعی به قول‌های خود عمل نکنند.
 اگر پدر یا مادر به کودک خود گفته باشد که "من سعی خود را می‌کنم تا زود‌تر به خانه بیایم و تو را به پارک ببرم" اما به علت شرایط کاری خود نتواند این کار را انجام دهد، اعتماد کودک سلب نمی‌شود و والد می‌تواند برای فرزند خود توضیح دهد که به چه علت نتوانسته وعده خود را عملی کند و این قرار را باید به فرصتی دیگر موکول کند.
 پدر یا مادر باید برای برآورده کردن قولی که به فرزند خود داده است، نهایت تلاش خود را انجام دهد. اگر با این وجود نتواند به قول خود عمل کند، باید دلیل آن را به کودک خود توضیح دهد.
منظور ما دنیای فرزندانمان است و وقتی آن ها را ناراحت کنیم، این یک فاجعه است. یک قول ساده که با عجله می دهیم و بعد آن را می شکنیم ممکن است برای ما چیزی نباشد، اما می تواند برای کودکانمان معنی دیگری داشته باشد :"تو برای پدر و مادرت مهم نیستی!"
کودکان می توانند سال ها وعده های شکسته شده پدر و مادرهایشان را به یاد بیاورند، پس اگر نمی خواهید کودکتان فکر کند شما "دروغگو" هستید، بهتر است الکی قول ندهید . در این قسمت بسیار مهم از رازهای تربیت کودک ،ما نگاهی نزدیک تر به آنچه که برای بچه ها در زمانی که والدینشان به وعده های خود عمل نمی کنند می افتد، می اندازیم.
اثرات منفی عمل نکردن به قول والدین در زندگی کودکان
بچه های تان ممکن است فکر کنند که شما دروغ گو هستید:
ما به بچه های خود می آموزیم که حفظ وعده و قول ها بسیار مهم است اما گاهی اوقات خودمان به آن عمل نمی کنیم . وقتی به فرزند خود بگویید که اتفاقی خواهد افتاد و هیچ وقت آن اتفاق نیفتد، از نظر او "دروغ گفته اید"، و بچه تان قادر به انجام این نتیجه گیری ساده خواهد بود .
فقط به خاطر بیاورید آخرین باری که یک نفر برای شما قولش را شکست چه حسی داشتید، آیا ناراحت شدید؟ و حالا یک احساس خیلی بدتر را تصور کنید - این همان چیزی است که کودکان ما ممکن است زمانی که یکی از مهم ترین افراد زندگیشان این کار را می کنند ، احساس کنند .
البته شما قصد ندارید به احساسات کودکتان آسیب برسانید اما وقتی به طور ناگهانی قولی که می دهید را می شکنید به آنها این را می گویید و احساس می کنند که برای شما مهم نیستند زیرا شما آنچه برای آن ها مهم است را در آخرین اولویت قرار می دهید و در آخر هم آن را فراموش می کنید .
روابط نیاز به کار سخت دارد و وقتی به قول های خود عمل می کنید، باعث می شود شما یک قهرمان در چشم کودک خود باشید و همیشه برای او بهترین الگو خواهید بود .
آن ها به قول های خود عمل نخواهند کرد :
والدین الگویی برای فرزندان خود محسوب می شوند و زمانی که به وعده های خود عمل نمی کنند, ممکن است کودکان از این الگوی فکری پیروی کنند. آن ها ممکن است فکر کنند, " اگر مادرم یا ( پدر) به قولش عمل نمی کند , چرا من باید این کار را بکنم ؟"
ما نمی خواهیم بچه های مان وقتی بزرگ می شوند به قول هایشان عمل نکنند اما وقتی قول هایمان را خیلی آسان بگیریم , کودکانمان را به سمت انجام دقیقاً همین کار سوق می دهیم .
ممکن است اعتماد و احترام خود را نسبت به کودکتان از دست بدهید :
وقتی چیزی می گوییم، این کار به کودکانمان کمک می کند تا احساس امنیت کنند و باعث ایجاد اعتماد بین مان می شوند و هنگامی که این اعتماد به خیانت تبدیل شود، ممکن است فرزندانمان احساس گم شدگی کنند، به خصوص وقتی که خیلی جوان تر از آن چیزی هستند که مفهوم قول دادن و نگه داشتن آن را درک کنند . در نهایت آن ها ممکن است احترام خود را نسبت به شما و آنچه شما می گویید از دست بدهند زیرا خواهند دید که قول های شما انجام نمی شوند و هیچ گاه عملی نخواهند شد .
آیا همه این ها به این معنی است که نباید به فرزند خود قول بدهید ؟
به هیچ وجه.
اجتناب از قول دادن به این معنی است که شما آماده نیستید که خود را به رابطه با افراد دیگر و به ویژه فرزند خود متعهد کنید و والدینی که از قول دادن اجتناب می کنند ، می توانند کودکان خود را قانع کنند که به اندازه کافی مطمئن نیستند که توانایی ریسک کردن را دارند .
زمانی که قول می دهید و به آن عمل می کنید، کودکتان می داند شما کسی هستید که می تواند به او تکیه کند ، کسی که هر کاری برای حمایت از کودکش را انجام می دهد و باید فقط مطمئن شوید که وعده هایی را که می توانید انجام دهید و برایش سعی کنید را بگویید تا بد قول نشوید.